• Gepubliceerd in Voetbalnieuws

Afgelopen zondag prijkte het affiche DAW 4 – Achilles Reek 2 op het programma. Niet alleen een ongekende clash tussen twee Landerdse entiteiten – economische drager Schaijk en voorzieningenloze kostenpost Reek – maar ook een cruciale pot in de strijd om handhaving in de Vierde Reserveklasse 13. Klassewatchers zullen weten dat het schaamrood ons nog op de kaken stond na een beschamende nederlaag in Reek eerder dit seizoen. De missie was dus duidelijk. Nadat de rookwolken van een avondje StReekfeest waren opgetrokken verschenen we aan de aftrap.

Geheel in lijn met onze plaatsen op de ranglijst vertoonde ook het veld de nodige mankementen. De achterliggende gedachte bij het toekennen van deze bedorven piste moet ongetwijfeld de volgende redenering zijn geweest. Voetballers met astronomische kwaliteiten verdienen een hemellichaam als speelveld: de maan. Met de demping van een landingsbaan op Schiphol en de grasdichtheid van het zuidoostelijk deel van de Sahara was fatsoenlijk voetbal bijna onmogelijk. Dat bleek, want het spel was rommelig, harkend en niet om over naar huis te appen. De lange ballen suisden in het rond en tot mooie aanvallen kwamen beide ploegen nauwelijks. Hoewel Das Vierte de wedstrijd verdedigend aardig onder controle had, was de grootste kans in de openingsfase voor de Reek. Na een dekkingsfout in het centrum kon het Blauwe Gevaar vrij opstomen naar voormalig Frietbakker Janssen, maar die bracht knap redding met zijn voet. De Reek wist natuurlijk als geen ander hoe het is om in een gat te leven en de trieste staat van de knollentuin achter de tribune speelde hen dus in de kaart. Daar trokken de gedecideerde oranje-blauwe leeuwen van Das Vierte zich geen Simba van aan en na ruim een half uur kwamen de Geweldenaren op voorsprong. The Menace kopte uit een vrije trap van Leijs van Larsen helemaal vrij op de paal, om de bal in de rebound via zijn dijbeen in het doel te zien gaan: 1-0! Na opnieuw tien minuten hotseknotsen gingen we met een voorsprong richting ons bekertje camillethee.

Helaas had de Wonderlijke Sportveldenfee deze zondag geen tijd omdat het koopzondag was in de Efteling. Daardoor lag het knurftige veld er aan het begin van de tweede helft helaas nog steeds hetzelfde bij. Dat speelde overduidelijk in op het humeur van de gehuchtelingen uit Reek, die kosten noch moeite spaarden om zich met de beslissingen van de leidsman te bemoeien. Das Vierte trok zich daar niets van aan en creëerde via Jeroen ‘Rosheuvel’ van Leijsen enkele aardige kansjes om de voorsprong uit te breiden. Helaas wist hij op aangeven van Soesjeschef Jans de trekker niet goed over te halen en zag hij diezelfde Soesjeschef even later in scoringspositie over het hoofd. Een aloud gezegde in de edele voetbalsport begint met ‘Als je hem zelf niet maakt…’. Gelukkig keepte een ultra scherpe en getergde Daan ‘ex-Frietbakker van de Hoevestraat’ Janssen een uitstekende wedstrijd. Vlak voor tijd leek het twee keer toch nog mis te gaan. Gelukkig hadden de bezoekers weinig ervaring met supermarkten en wisten zij dus niet hoe zij met Aldi mogelijheden om moesten gaan. De eerste keer slaagden de bezoekers er niet in om de bal bij de tweede paal binnen te lopen en daarna haalde goalie en man of the match Jaan Danssen in de ultieme slotfase met een snoekduik nog een bal van de lijn. In de tussentijd verwerd het tweede bedrijf tot een waar gelekaartenfestival, maar aan de stand op het virtuele scorebord veranderde niets meer.

Daarmee wist Das Vierte in een slechte wedstrijd op een nóg slechter veld drie stokbroodnodige punten uit het vuur te slepen. Helaas waren de uitslagen op de andere velden Das Vierte niet gunstig gezind, waardoor handhaving nog altijd ver weg is. Kennelijk rijkt de arm van de duistere Chinese gokmaffia tot diep in de wortels van het Nederlands amateurvoetbal. Komt allen zien hoe Das Vierte de komende weken met een volgende serie strohalmen omspringt.

Tagged under Senioren