• Gepubliceerd in Voetbalnieuws

Een echte kat heeft maar zeven levens. Dat is slecht nieuws voor het katachtige Das Vierte, dat dit jaar al voor het achtste seizoen op rij met het mes tussen de tanden tegen degradatie strijdt. In dat opzicht stond dit weekend de absolute kraker op het programma: DAW 4 – HVCH 6. Voor Das Vierte was de missie helder: om het degradatiespook weer een week de kast in te jagen moest er gewonnen worden. Onder ontroerend grote belangstelling vanuit het bestuur trapte Das Vierte om 11.01:56u af.

Vanaf de aftrap werden de Das Viertenaren overlopen door de blauw-witte bezoekers uit Heesch. De voorhoede van de gasten kon keer op keer vrij weglopen uit de ruggen van de Schaijkse defensie en binnen amper acht minuten stond de onvermijdelijke 0-1 al op het bord. Veerkracht is Das Vierte’s middle name en aangezien de dichtst bij zijnde pakken op twaalf minuten loopafstand lagen, besloten we om daar niet bij neer te gaan zitten. Hoewel de dopingsnuivers uit Heesch – die ten opzichte van de kwakkelende prutsploeg uit de heenwedstrijd overduidelijk op minimaal vier plekken versterking uit andere elftallen hadden meegenomen – veruit de betere waren in de openingsfase, trok de Grote JVL dapper op avontuur. In een tijdsbestek van 0,42 seconde lag hij 18 meter voor op zijn belagers en dat creëerde een vaag zweempje van buitenspelgeur. De JVL mocht verder en oog in oog met de doelman van Heesch bleef hij ijzingwekkend koel: 1-1! Die treffer zat al zo’n 21 wedstrijden lang in het vat en de lucht die eraf kwam was dan ook genoeg om vanaf een balkonnetje in een buitenwijk van Peking zo’n 97% van de Chinese bevolking uit te roeien. Een 100% score was haalbaar geweest als niet 3% van de Chinese populatie op het moment van de treffer in het buitenland vertoefde. Met veel hangen en wurgen en een gehavende Stef Hofmans – de diagnose luidt ‘lichte hoofdschudding’ als gevolg van een gebrek aan te schudden hersenen – haalde Das Vierte met hangen en wurgen met een 1-1 stand de thee.

Al vroeg in de tweede helft was het tijd voor ‘het Daantje van de week’. Nostradaanus kwam goed uit zijn hok en riep daarbij ook overtuigend ‘los!’. Die uitstekende coaching werd helaas niet begrepen door de spits van de uitploeg, die de bal kinderlijk eenvoudig voor de neus van de uitkomende Daan binnen kopte: 1-2. Bij het persmoment na afloop had de Frietbakker van de Hoevestraat gelukkig een plausibele verklaring voor zijn slippertje: hij had de zon in zijn nek. Ontroerd, verbaasd en met de grootst denkbare stomheid geslagen liet de verslaggever van dienst de vragen 2 tot en met 7 maar voor wat ze waren.

Donkere wolken trokken zich samen boven het lijfsbehoud van Das Vierte in de vierde Reserveklasse. Adelverplicht en trouw aan de vele toegestroomde TC- en bestuursleden vochten de Oranje Leeuwen voor wat ze waard waren, maar amper drie minuten later voltrok een fraaie boogbal over Nostradaanus het vonnis. Die treffer kraakte het verzet van minimaal 9 van de 11 Viertenaren, die op dat moment nog drie keer moesten scoren om het vege lijf te redden. Het tegendeel geschiedde. Eenvoudige en fraaie goals van Heesch volgden elkaar in rap tempo op en bij het scheiden van de markt stond er een beschamende 1-7 op het bord.

Leidsman Van Maasdijk overwoog om af te fluiten, maar gelukkig bood hij Das Vierte nog eenmaal de kans op een eretreffer. Uit een dreigende voorzet kopte Thomas ‘Topper’ van Boekel uitstekend tegendraads binnen in de verre hoek. De Doelman van dienst was kansloos. Helaas bleek bij het optrekken van de dampen van het vreugdevuur dat die doelman opnieuw de Frietbakker van de Hoevestraat was: 1-8 door Mister Ed. Een doelpunt dat het hele seizoen van Das Vierte uitstekend samenvat en voor Voor Nostradaanus een pijnlijke bevestiging vormde van de weersvoorspelling van Piet Paulusma die ochtend: goed visweer.

Tagged under Senioren