• Gepubliceerd in Voetbalnieuws

Zelfs Pythagoras en Newton hadden de grootste moeite om een manier te verzinnen waarop de noeste strijders van Das Zehnte de titel nog uit het vuur konden slepen. Na ongeveer driekwartier en vier flessen rum concludeerden zij in koor dat de kans op een platte kar net zo groot was als de kans dat onze goalie de marathon binnen 2,5 uur afwerkt: 0,8 procent, die alleen te verklaren is doordat ook op marathonparcoursen héél soms een onbewaakte scooter te vinden is.

De bezoekers uit Uden hielden een korte warming-up en dat loonde. Compleet uitgerust creëerden ze al binnen vijf minuten hun eerste kans. Das Zehnte zette daar nog minder dan een veulen met drie benen tegenover. Alleen Conference van Dijk deed met een lullig schotje een miniduit in de juten zak. De wedstrijd was het aangluren niet waard en dat bracht leidsman Sjors ertoe zelf maar de hoofdrol op te eisen door druk gebarend om hulp van de VAR te vragen. Helaas moest hij het doen met de van tijd tot tijd afgeplakte haviksogen van Stijn VAR Lith.

Das Zehnte creëerde ondertussen de eerste fatsoenlijke kans van de wedstrijd en die was meteen niet te missen. Althans, als je niet opgezadeld zou zitten met het onpraktisch geblokte hoofd van de Merk. Van dichtbij kreeg hij een 231% scoringskans met het hoofd, maar hij slaagde erin om zelfs de vangnetten nog bijna te omzeilen. Uit een tegenaanval direct daarna wist De Rakt te profiteren. Ondanks vernietigend uitkomen van The Legandary Steef zorgde een miezerig rollertje voor een tik op de Schaijkse neuzen: 0-1. Daarna was Das Zehnte rijp voor de 0-2, maar Steef ‘onstopbare stopper’ van Summeren redde knap en in de rebound lieten de bezoekers zien waarom ze terecht in de duistere krochten van het amateurvoetbal uitkomen.

Daarna was het tijd voor een Keijzerlijke theatershow. Na een vermeend buitenspelgevalletje gaf hij zijn artistieke kwaliteiten de vrije hand en dat leidde tot prachtige intermezzo’s van Lion Kingachtige proporties. Met de name de scenes ‘overtreding bij daglicht’ en een lente-editie van ‘onnodige beuk in de rug’ konden rekenen op een ‘we want more’ van het massaal toegestroomde publiek. Als Grand Finale sloot hij af met de traditionele bloopers uit The Making Of. Zo werden we (na een licht duwtje in een Schaijkse rug) getrakteerd op ‘aanlooploze pingel #betervanniet’. Zo waren er deze week geen nieuwe kleren voor de Keijzer, maar stond hij in zijn hemd.

Dat de teamgeest ver te zoeken was bleek toen bij een ingooi Lijk VAR Lith door een teamgenoot onder vuur genomen werd. Door een kolderieke schreeuw van een schwalbende Udenaar werden de Das Zehntelingen gelukkig wakker geschud. Zo werd het gevaarlijk na een scherpe voorzet van Robinho Reijnen, die opnieuw het beroerd ingestelde kupke van de Merk in stelling bracht: mis. Het was dus hoog tijd voor een ontspannend anagram: hete thee.

Na rust volgde een tactische greep en dat sorteerde meteen effect. Goalless Fixet kon zijn biezen pakken en spekkoker Jans mocht zijn vertrouwde positie in de punt van de aanval innemen. Na een fraaie combi door het midden stelde hij orde op zaken: 1-1! Helaas bleek het geen opmaat naar een Schaijkse driepunter. Nadat De Rakt eerst over de linkerflank al een joekel van kans creëerde, besloot De Lus zijn zelden vertoonde assistkwaliteiten op precies het verkeerde moment in te zetten. Met een Yorickiaanse bal door het centrum lanceerde hij de tegenstander, die daar dankbaar van profiteerde: 1-2. Eeuwig zonde, want voor zijn volgende assist moeten we volgens het creme de la creme van de astrologie wachten tot mars, Venus en van Son’s eethuis precies in één lijn staan. Omgerekend blijkt dat in 2188 voor het eerst weer het geval, maar we houden hoop.

In het restant van het duel voerden discussies over het weer, de stand van de vierde ring om Saturnus en de favoriete kleur van de jongste achterkleinzoon van Cleopatra de boventoon. Gescoord werd er dus niet meer.

Tagged under Senioren