DAW 4 scoort driepunter tegen DESO 2
- Geschreven door Martijn de Graauw
- Gepubliceerd in Voetbalnieuws
Op zonovergoten zondagen weet je twee dingen zeker: 1. Het is geen zaterdag. 2. Balleer Verstegen en Bram “kapselperfecticus” Vos zijn als ware mooiweervoetballers als eerste aanwezig in de kantine. Deze zondag ging een van deze zekerheidjes verrassend genoeg niet op.
Bram Vos had deze zondag helaas andere verplichtingen en Balleer kampte nog steeds met de gevolgen van de zware overtreding die op hem gemaakt werd door de gehaaide Carna Valswagen. Twee mooiweervoetballers en een hoop zaterdagavondgeleuter en creatieve woordspelingen minder, ging DAW 4 toch vol goede moed de wedstrijd in. Ten onrechte, want de bezoekers hadden in de beginfase wel degelijk het betere van het spel. DESO had het vanaf de eerste minuut niet alleen druk met de ultragemotiveerde thuisploeg. Daarnaast werd de volledige aandacht gericht op eindeloze discussies met de in fraai zwart getooide fluitbezitter van dienst. Die gaf echter niet mee, wat her en der al snel tot de nodige frustraties leidde. De gasten werden er desolaat van. Dat waren ze echter voor de aftrap al, aangezien de vermeende kantineverbranders pas twintig minuten voor aanvang van de wedstrijd op sportpark D’n Heuvel arriveerden. DAW had het dus gezegd moeilijk en kon aanvallend weinig potten breken. Deso ndanks kwam de langebalbrigade toch op 1-0 voorsprong. Na agressief jagen van Bas “yes ik word genoemd” Martens belandde de bal bij FC Hollywood. Ongeveer vanaf de achterlijn profiteerde Bensinho van het hilarisch optreden van de Ossche doelman, die ongeveer een kwartier te vroeg rekende op een voorzet. Deso mbere blikken bij de bezoekers spraken pagina’s. DESO liet de koppen echter niet hangen en probeerde een verdiende gelijkmaker op het bord te toveren. Daarbij stonden ze echter geregeld in vermeende buitenspelpositie, dan wel ging er een vermeende overtreding aan vooraf. Daarnaast profiteerden de Ossenaren verre van optimaal van de kleine steekjes die deso lide verdediging van DAW liet liggen. De frustraties liepen hoger en hoger op en de eerste Ossche cultfiguur werd vanwege zijn beeldig gedrag met een gele kaart beloond. Aan de overzijde leek het Hiddefantoom DAW op 2-0 te gaan zetten, maar dat werd voorkomen door resoluut ingrijpen van een meegereisde toeschouwer van DESO, die als een ware verzorger van De Treffers het veld in gerend kwam om de bal te onderscheppen. Dus… DAW kreeg voor rust ook nog wat kansen om de voorsprong te vergroten, maar ging daar helaas wat te slordig mee om. Op naar de thee.
In de tweede helft had DAW opnieuw de handen vol aan de roodwitten, die kennelijk niet van plan waren om met lege handen naar huis te gaan. De beste kans op de gelijkmaker kwam na ongeveer een kwartier in de tweede helft, toen DESO door het centrum dwars door de verdediging van DAW kon snijden. Vaste stand-in doelman Ralf Albers werd omspeeld en het enige wat nog restte was de bal in de goal schieten. Met dank aan de enorme vrijgevigheid van de speler van DESO, die de bal daarna nog eens afspeelde op een medespeler die zo goed als op de doellijn stond, werd de goal wegens buitenspel terecht afgekeurd. Het argument “ja maar ik was de keeper al voorbij” onderstreepte het beperkte begrip van de hiervoor genoemde spelregel. De Buffon van D’n Heuvel keepte verder opnieuw een prima wedstrijd en hield de Ossenaren geruime tijd van scoren af. Aan de overkant profiteerde DAW van de aanvalsdrift van DESO en met een splijtende pass met links zette Bas Martens opnieuw FC Hollywood aan het werk. Die aarzelde wederom geen moment om de bal af te leggen en dat was deze keer terecht. In de korte hoek werd de tussenstand op 2-0 bepaald. DESO leek verslagen en butcher senior vierde al een bescheiden feestje. In plaats daarvan was het beter geweest om “De beer van de Rusheuvel” in de gaten te houden, die zichzelf fraai een kans verschafte en strak in de hoek de aansluitingstreffer aantekende. In een tumultueuze slotfase liepen de gemoederen na enkele omstreden arbitraire beslissingen opnieuw hoog op en dat kwam een middenvelder van DESO na een zoveelste laatste waarschuwing op een rode kaart te staan. De algemene strekking van zijn beperkt intellectuele verbale reactie was dat hij zich maar matig in die beslissing kon vinden. Met veel kunst en vliegwerk – met als hoogtepunt een opgevoerde snoekpanter reactie van Ralf “weg is weg” Albers, die een van richting veranderd schot met één been kon parreren – was de overwinning een feit. Die overwinning had al veel eerder binnen kunnen zijn wanneer zorgvuldiger met de kansen omgesprongen zou zijn, maar niemand die daar om maalt.
Over de volgorde, volledigheid en juistheid van hierboven genoemde wedstrijdgebeurtenissen kan niet worden gecorrespondeerd.
Bram Vos had deze zondag helaas andere verplichtingen en Balleer kampte nog steeds met de gevolgen van de zware overtreding die op hem gemaakt werd door de gehaaide Carna Valswagen. Twee mooiweervoetballers en een hoop zaterdagavondgeleuter en creatieve woordspelingen minder, ging DAW 4 toch vol goede moed de wedstrijd in. Ten onrechte, want de bezoekers hadden in de beginfase wel degelijk het betere van het spel. DESO had het vanaf de eerste minuut niet alleen druk met de ultragemotiveerde thuisploeg. Daarnaast werd de volledige aandacht gericht op eindeloze discussies met de in fraai zwart getooide fluitbezitter van dienst. Die gaf echter niet mee, wat her en der al snel tot de nodige frustraties leidde. De gasten werden er desolaat van. Dat waren ze echter voor de aftrap al, aangezien de vermeende kantineverbranders pas twintig minuten voor aanvang van de wedstrijd op sportpark D’n Heuvel arriveerden. DAW had het dus gezegd moeilijk en kon aanvallend weinig potten breken. Deso ndanks kwam de langebalbrigade toch op 1-0 voorsprong. Na agressief jagen van Bas “yes ik word genoemd” Martens belandde de bal bij FC Hollywood. Ongeveer vanaf de achterlijn profiteerde Bensinho van het hilarisch optreden van de Ossche doelman, die ongeveer een kwartier te vroeg rekende op een voorzet. Deso mbere blikken bij de bezoekers spraken pagina’s. DESO liet de koppen echter niet hangen en probeerde een verdiende gelijkmaker op het bord te toveren. Daarbij stonden ze echter geregeld in vermeende buitenspelpositie, dan wel ging er een vermeende overtreding aan vooraf. Daarnaast profiteerden de Ossenaren verre van optimaal van de kleine steekjes die deso lide verdediging van DAW liet liggen. De frustraties liepen hoger en hoger op en de eerste Ossche cultfiguur werd vanwege zijn beeldig gedrag met een gele kaart beloond. Aan de overzijde leek het Hiddefantoom DAW op 2-0 te gaan zetten, maar dat werd voorkomen door resoluut ingrijpen van een meegereisde toeschouwer van DESO, die als een ware verzorger van De Treffers het veld in gerend kwam om de bal te onderscheppen. Dus… DAW kreeg voor rust ook nog wat kansen om de voorsprong te vergroten, maar ging daar helaas wat te slordig mee om. Op naar de thee.
In de tweede helft had DAW opnieuw de handen vol aan de roodwitten, die kennelijk niet van plan waren om met lege handen naar huis te gaan. De beste kans op de gelijkmaker kwam na ongeveer een kwartier in de tweede helft, toen DESO door het centrum dwars door de verdediging van DAW kon snijden. Vaste stand-in doelman Ralf Albers werd omspeeld en het enige wat nog restte was de bal in de goal schieten. Met dank aan de enorme vrijgevigheid van de speler van DESO, die de bal daarna nog eens afspeelde op een medespeler die zo goed als op de doellijn stond, werd de goal wegens buitenspel terecht afgekeurd. Het argument “ja maar ik was de keeper al voorbij” onderstreepte het beperkte begrip van de hiervoor genoemde spelregel. De Buffon van D’n Heuvel keepte verder opnieuw een prima wedstrijd en hield de Ossenaren geruime tijd van scoren af. Aan de overkant profiteerde DAW van de aanvalsdrift van DESO en met een splijtende pass met links zette Bas Martens opnieuw FC Hollywood aan het werk. Die aarzelde wederom geen moment om de bal af te leggen en dat was deze keer terecht. In de korte hoek werd de tussenstand op 2-0 bepaald. DESO leek verslagen en butcher senior vierde al een bescheiden feestje. In plaats daarvan was het beter geweest om “De beer van de Rusheuvel” in de gaten te houden, die zichzelf fraai een kans verschafte en strak in de hoek de aansluitingstreffer aantekende. In een tumultueuze slotfase liepen de gemoederen na enkele omstreden arbitraire beslissingen opnieuw hoog op en dat kwam een middenvelder van DESO na een zoveelste laatste waarschuwing op een rode kaart te staan. De algemene strekking van zijn beperkt intellectuele verbale reactie was dat hij zich maar matig in die beslissing kon vinden. Met veel kunst en vliegwerk – met als hoogtepunt een opgevoerde snoekpanter reactie van Ralf “weg is weg” Albers, die een van richting veranderd schot met één been kon parreren – was de overwinning een feit. Die overwinning had al veel eerder binnen kunnen zijn wanneer zorgvuldiger met de kansen omgesprongen zou zijn, maar niemand die daar om maalt.
Over de volgorde, volledigheid en juistheid van hierboven genoemde wedstrijdgebeurtenissen kan niet worden gecorrespondeerd.