• Gepubliceerd in Voetbalnieuws
De zon stond hoog aan de hemel en braakte zijn brandende zonnestralen op de steeds dunner behaard wordende hoofden van ons zaterdagteam. Zuchtend en steunend over de hitte begaven we ons naar de auto’s waarmee we ons richting Venhorst zouden bewegen. Daar aangekomen, met maar net voldoende spelers om de wedstrijd te beginnen, bleek dat we op het hoofdveld mochten aantreden. De warming-up was voor de meesten al een hele opgave en tegen de tijd dat de wedstrijd begon hadden sommigen de tong al op de schoenen hangen……

Na een kleine 2 minuten keken we dus ook al tegen een 1-0 achterstand aan en wreven we eens goed in onze ogen. Verrek, we waren bezig met een wedstrijd, en stonden ook al achter. Tijd om daar eens iets aan te gaan doen. Venhorst speelde niet eens zo sterk, maar had totaal geen moeite om ons aanvalsspel te ontregelen en tot echte kansen kwam het dan ook niet. Alles ging een tempo of drie te traag, de ergernis groeide, en ook de passing was ver onder de maat. De scheidsrechter gooide bovendien olie op het vuur door – op zijn zachtst gezegd – nogal warrig en partijdig te fluiten; Venhorst zou vandaag zeker niet verliezen…

Nou lag het zeker niet aan de scheids, het veld of de warmte. De beleving was er gewoon niet, en de beleving die er wel was, was vnml. een negatieve. Nadat een overtreding op Jan wederom niet werd bestraft, liet hij zich direct wisselen door de opgetrommelde en later gearriveerde Henri. Maar ook deze kon niet voorkomen dat we zelfs met een 2-0 achterstand richting rust gingen. Er werd een bal vanaf rechts ingespeeld en deze werd niet goed weggewerkt. Op het moment dat Johan de bal vrij weg kon koppen, duwde de kleine spits van Venhorst Johan met beide handen vooruit en kon zo vrij intikken. Diverse protesten bij de scheids mochten niet baten. Zoals al gezegd; Venhorst zou vandaag zeker niet verliezen.

Desondanks kon Viktor, net voor rust, toch nog een mooie goal aantekenen. Hij schoot de bal onhoudbaar binnen na een slecht weggewerkte aanval: 2-1. In de rust veranderde er niet veel, simpelweg omdat we niemand anders hadden en dus ook niet anders konden. Direct na de rust een heel ander spelbeeld. We zetten Venhorst continue onder druk, maar tot uitgespeelde kansen kwam het niet. Er was nog wel enkele keren appel voor strafschop, maar dit mocht bij deze scheids niet baten. Venhorst zou vandaag zeker niet verliezen.

Eigenlijk verdienden we het ook niet. Venhorst kwam weliswaar de gehele tweede helft maar een keer of drie op onze speelhelft, maar we waren gewoon niet scherp genoeg, of werden teruggefloten. Een minuut of 5 voor het einde van de wedstrijd wederom een discutabel moment van de scheids. Een speler van Venhorst mocht in duidelijke buitenspelpositie de bal aannemen en richting DAW doel vertrekken. Hij rondde doeltreffend af, maar Antwan, onze grens van deze middag, stond al vanaf het eerste moment met zijn vlag omhoog. Het was ook overduidelijk buitenspel, wel zo’n 2 meter. De scheids, die eerst aangaf het niet te hebben gezien, liep nog wel voor het oog van het kerkvolk naar Antwan, maar keurde hem (natuurlijk) toch goed. Hierna gooide ook Antwan het bijltje er maar bij neer. Ontevreden en enigszins gefrustreerd voetbalden we de laatste minuten uit, om vervolgens zo snel mogelijk weer naar Schaijk te vertrekken.

Volgende week zijn we vrij. Tot lezens……
Tagged under Senioren