• Gepubliceerd in Voetbalnieuws
Na twee mooie winstpartijen tegen twee tegenstanders waar vorig seizoen tweemaal drie punten werden verspeeld stond FC Uden 5 op het programma. Een nieuwkomer in deze klasse, welke nog zonder punten zijn, en hierdoor zich dan ook in de underdog positie hebben gemanoeuvreerd.

Kortom ‘Das Funfde’ werd op pad gestuurd richting het Udense om vervolgens met het maximale terug te keren naar sportpark d’n Heuvel. Midden in de nacht, lees 8.45uur, werd er verzameld door de gladiatoren van La Quinta, de tassen werden gepakt, balletjes opgepompt en hoppa richting het   Sportpark De Vlasakker waar de Udenaren zicht veilig wanen in hun thuishaven. Het territorium werd even stevig afgebakend door pAppie en knoeperd, de geur werd gemengd met de heerlijke geur tijgerbalsem, waardoor het oranje al vroeg floreerde op het mooie hoofdveld, waar het gras prachtig op lengte was geknipt en de goals exact tegenover elkaar staan.

Dus… tijd voor het fluitsignaal. De fluitist speelde met het balletje in zijn fluitje en de Udenaren konden deze dag aftrappen voor de eerste maal. Een lange aanvaller, waar schijnbaar ster-aanvaller Das Tormasjien ooit zijn trucage doos van heeft gestolen in zijn kinderjaren en nooit meer heeft teruggegeven, stormde naar voren samen met een collega en zouden gezamenlijk de eerste helft uit het zelfde gezichtspunt bekijken als de achterste linie van Die Oranjische Stosstruppen. Het middenveld werd ondanks niet al te best voetbal gedomineerd door Das Mittellinie. Het spel vloog op en neer, omdat keer op keer de diepte gezocht en gevonden kon worden door de oranjehemden. De bombardiers Red Fox, Tsjuppie en GuestStar Van Leuken maakten een lekkere gezellige zondagochtend voor de Udense defensie onmogelijk en binnen no time was de hatelijk brilstand van het scorebord verdwenen. Ook al was het niet altijd even veel genieten, onze F-Side, onze Trouwe Honden, ons Legioen, onze MM-side, onze tifosi, onze harde kern, ook wel de Van Summeren side, stonden weer paraat met spandoeken, toeters, sirenes,  en pakje wicky met snoepzakje voor zoonlief om hem te steunen.

Natuurlijk moesten onze supporters dan ook bedankt worden, en waar maak je je trouwste supporters het meest blij mee? Juist, nee, geen vrijkaartjes voor het eerste, nee ook niet met de wedstrijdbal, maar wel met doelpunten, ja doelpunten, goals, treffers. En natuurlijk een tas vol met vieze bezwete shirtjes, broekjes en stinkende kousen, die auwsum in de tas worden gepleurd. Wat een bende. Maar weer terug naar de wedstrijd, waar we voordat ik het vergeet te vermelden werden bijgestaan door een groot aantal andere B-selectie spelers van DAW 6. Het eerste doelpunt werd dan ook al gescoord door een Guest Star, de doelpuntenmaker van beroep werd weggestuurd door de GVR (Grote Vriendelijke Rooie), de verdediging kreeg de hakken te zien van Tieske, de spiegeltjes zaten er nog op gemonteerd, waardoor de verdediger naar zichzelf kon zwaaien, vervolgens werd ook de doelman omspeeld en kansloos gelaten. De fans raakten buiten zinnen en het doelpunt werd dan ook gevierd. De concentratie bleef hoog, de wil om te scoren groeide, de zon kwam op, de bal ging steeds sneller richting het vijandelijke doel  en de tweede treffer liet dan ook niet lang op zich wachten. In de hoofdrollen, wederom Dubbel-T, Tor! Ties!, en Stientje, beide steunpilaren van het nog altijd sponsorloze DAW 6, welke wederom mee gaan doen in de titelstrijd, dus kandidaat sponsors grijp je kans, conclusie doelpunt twee was gemaakt, numero 2 lag in het netje. Doelpunten; Thijs 2, Red Fox 0, Tjub 0. Een mooie veilige marge was een feit, waarna de volgende doelstelling ‘het doelsaldo’, opgevijzeld moest gaan worden. Volgende aanval, PINGEL! Na ’t stiftje van J.Vos is er een nieuw fenomeen, ’t penaltietje van M. Verstegen, aanloop, mis! Mis? Het rollertje lag in de handen van de doelman. Natuurlijk liet onze Tjubbie, voor de eerste maal zonder zijn maatje, paspoortendealer Robbie R., ging hij op zoek naar de treffer, de bal werd ingespeeld, draaide weg, nam de bal naar binnen, legde aan voor het schot, en hoppa de drie tegen nul verschijn alsnog op het bord. Het tempo bleef hoog, want de volgende aanval  was wederom weer een ….. PEGEL! Na de belabberde pingel van zojuist werd de Stiftmeister achter de bal gezet. Deze klont ervaring legde het balletje neer, drie stapjes naar achter, eentje naar links, een hupje en strak in de rechter bovenhoek.

Tussenstand; Thijs 2, Tjub 1, Joke 1. Het publiek de grote winnaar en de stank in de kleedkamer was niet te harden. Gevolg een korte peptalk, snel een bakkie thee en weer terug de wei in. Eindelijk weer frisse lucht, paardenbloemen, klavertjes vier en graspolletjes. Mooi he, de natuur!

In de tussentijd werd er nog het een en ander omgezet, het bitterballetje mocht er toch in, terwijl hij te laat was in de vroege ochtend, en ook voormalig bijna kampioenmaker van DAW 6 Vd Linden, had het veld net voor rust betreden. Natuurlijk ging het enige Oranje verder met waar ze goed in zijn. Doelpunten maken! Voorzetje van pAppie en Tjubbie mocht hem tegen de touwen aanjagen. Een prachtige aanval vanaf rechts, wederom opgezet door een Guest Star, ditmaal Rudie van D., welke al meteen na het laatste fluitsignaal meldde dat hij zich meer thuis voelde in dit voetballende geheel, waar zijn kwaliteiten beter tot zijn recht komen.

Helaas kwam er ook een tegentreffer, ondanks een buitenspelvalletje, een vlaggenist die stond te roepen, besloot de scheidsrechter anders, met een voorsprong van een metertje of 10, was hij niet meer in te halen en Stefan werd kansloos gelaten. Zonde. Dit gebeurde trouwens in een heuse powerplay situatie, want nadat eerst Rob ‘rustige jongen, tactisch brein van DAW 1, voorbeeldfunctie’ vd Ven schold de scheidsrechter uit voor rotte vis dacht ook Mark ‘ik had toch gelijk’ Smits dat hij dit kon overtreffen, na een welles nietes spelletje wees de scheidsrechter naar de rode kaart en stuurde ook hem naar de dug-out voor vijf minuten. Maar ook werd de clubscheidsrechter door de eigen speler onjuist bejegend. Indien interesse, kun je bij de beste man navraag doen over wat er allemaal in je poepgat achter gelaten kan worden, eventueel  zijn er voorbeeldfilmpjes af te halen bij Ricky ‘sssttt… ons Loes weet niet dat ik deze filmpjes op mijn telefoon heb’ van Boekel.

Gelukkig bleven er nog wel een enkeling geconcentreerd, anders was het einde echt zoek geweest. Maar zoals zo vaak in een goede film heb je een prachtig slotstuk, zo dus ook in de film ‘de bal op ’t slangenmens’. Ondanks de tegentreffer heerste er rust en kalmte in de achterste linie van Le Cinq. De rots in branding werd volkomen tegen de wens van de Udense leider vrijgelaten en kon de bal lekker een paar meter mee nemen richting de middellijn. Het leder werd kunstzinnig vooruit gelegd, waarna de aanloop volgde voor een fluwele pass, te vergelijken met de bal van Frank de Boer in de wedstrijd tegen Argentinie op Dennis Bergkamp, welke elke voetballiefhebber zo voor de geest kan halen. Als twee witte duiven zweefde het leder over de verdediging  op de borst van een geboren afmaker. ’t Slangenmens nam de bal mee en drukte af. Goal Goal Goal GOAL GOOOAAAALLLL!!!!! Een prestatie van wereldformaat. Wat is het toch genieten voor een coach als je zulke spelers kunt opstellen! Maar natuurlijk bleef het daar niet bij. Maar eerst even een tussenstandje met nog 1 treffer te gaan. Thijs 2, Tjub 2, Joke 2. De spanning was zogezegd om te snijden, want wie ow wie zal de laatste treffer voor zijn rekening nemen. De laatste treffer, wellicht nog mooier als alle voorgaande deze dag, was een prachtige uitgevoerde aanval over rechts. 9 schijven werden genoemd, maar aan het einde stond Tim vd Linden op aangeven van de GVR. Wie? Ja, Tim vd Linden! Het duel tussen de Torschutzers bleef deze wedstrijd dus onbeslist.  Nog iets belangrijks vergeten te melden over deze laatste zomerse dag, tsja… geen Ipad gezien en toch 3 punten, zo dat dan toch niet het geheim zijn geweest?
Tagged under Senioren