• Gepubliceerd in Voetbalnieuws

Niet alleen in gemeenteland regent het herindelingen. Ook Das Elfte moest er deze zomer aan geloven en beschikt in zijn nieuwe samenstelling over een selectie van zo’n 47 spelers. Daardoor kan een keertje afmelden ook geen kwaad, zo redeneerde een mannetje of 41 tot grote ‘vreugde’ van de Neel. Zo kwam het dat de TC van Das Elfte tot ieders verbijstering met het schaamrood op de kaken toch weer bij onze rustende ledenclub moest aankloppen voor de uitwedstrijd tegen SV TOP 10.

De scheidsrechter van dienst beleefde een lastige ochtend op het toilet en arriveerde daardoor bijna twintig minuten te laat op de kunstpiste. Op zichzelf geen probleem, ware het niet dat daardoor de bedtijd van de jeugdige grensrechter van de thuisploeg alweer in zicht kwam.

Door een grenzeloos gebrek aan gewillige rustende leden, kwam het Technisch Hart van Das Elfte dit weekend zelfs noodgedwongen uit bij Bart ‘business’ Remmits. Die betaalde zijn selectie al snel uit, door op aangeven van de Zeger weg te draaien bij zijn belager en tegen alle voetbalwetten in de 0-1 binnen te prikken. Die vernedering kon de thuisploeg uiteraard niet over zijn kant laten gaan en al rap leek de Ausgleich in de maak. Dat was buiten de niks ontziende verdedigende harakiri skills van generaal De Vent gerekend. Met gevaar voor zijn laatste restjes kapsel stortte hij zich als een geblokte adelaar op de halve omhaal van een TOP-penaar, die daar natuurlijk voor geen Belgische Frank rekening mee gehouden had. Als bedenkelijke trofee mocht De Vent een op zijn hoofd ingegraveerd embleem van Adidas meenemen onder de douche.

Das Elfte was op slag wakker. Met een sprint op lichtsnelheid hield De Neel het witte leder binnen de lijnen, om daarna Davy ‘geen perentuin maar’ Appelhof te lanceren. Die piepelde zijn verdediger, waarna een kudde vijanden de jacht op hem opende. Die jacht eindigde met een illegale charge binnen de zestienmeter: pingel! Teun Tutter Laurant Verstegen was door RTL net op tijd weggejaagd uit zijn B&B Vol Liefde om Soesjeschef Jans tegen zichzelf in bescherming te nemen en dit buitenkansje zelf met beide handen aan te grijpen: 0-2! Even later tekende hij uit een scrimmage na een corner van onze Keukenkampioen ook nog voor de 0-3. Khaled gebruikte ondertussen alle ervaringen die hij bij Achilles REEK had opgedaan om ook op het scorebord te komen, maar faalde helaas in de afronding. Als je hem zelf niet maakt, valt hij vaak aan de andere kant en ook in Oss was dat niet anders. Redelijk uit het niets kwamen de gastheren dan ook (enigszins) terug in de wedstrijd, toen een afvallende bal via een onvervalste carambole tussen 71 Schaijkse benen achter de Steef tegen de touwen belandde. 1-3, Halbzeit.

Voor een bakje thee ontbrak het de thuisclub aan genoeg liquide middelen, omdat hun sfeerloze kazerne na al die jaren nog steeds niet volledig afbetaald is. Dat hinderde Das Elfte niet. Na een heerlijke bal van Davy Perentuin op Khalet, besloot die laatste maar eens een Zegertje uit de la te trekken: wat een voorzet had moeten zijn, werd een bal die hard in het dak van het doel vloog: 1-4! Das Elfte waande zich in veilige haven en dat was aan het verdedigend ethos van ons middenveld te merken. De vijand kon probleemloos oprukken en via de binnenkant van de paal was de 2-4 al snel een feit. Harde, confronterende maatregelen waren nodig en die werden ook getroffen: als dreigement aan de freewheelende spelers op het veld ging ambtenaar Bongers maar eens warmlopen. Wie zich aan alle malaise onttrok was Kapitein Zeger, die het geven van assists naar een nieuw level tilde. Waar het voor de gemiddelde sterveling in onze Klasse al lastig is een bal over twaalf meter in de voeten te geven, daagde de Zeger zichzelf uit door een ambitieuze latje-tik-assist op Teuntje Tutter Verstegen Laurant te geven. Die profiteerde in de rebound dankbaar met een snoeiharde pegel: 2-5!

De machteloos zoekende rood-witten waren definitief gevloerd en Das Elfte kwam niet meer in de problemen. Ondanks de beroerde rapportcijfers was er aan zelfoverschatting nog steeds geen gebrek bij de Ossenaren. Een ingevallen simpel backske waande zich de Bernardo Silva van de lage landen en dacht een bal over de breedte te moeten verleggen. Daar stond Davy ‘perentuin’ Appelhof al lachend klaar om de bal dankbaar te onderscheppen en met een Championsleagueske krul bezegelde hij het lot van de spartelende thuisploeg: 2-6! De leidsman was er compleet klaar mee en hunkerde naar zijn volgende shotje paracetamol en besloot er daarom, hoewel naaldloos, rap een eind aan te breien.