• Gepubliceerd in Voetbalnieuws

Op donderdag 25 augustus ontvingen we het bericht dat WF-DAW-lid Pieter Vonk zeer onverwachts ten gevolge van een hersenbloeding is overleden. Pieter was de oudste actieve speler bij DAW. Als lid van het WF-team was hij
elke dinsdag op de training en ging Pieter mee op uitwisselingen, toernooien en het geven van clinics en recentelijk nog geslaagd voor de AED-cursus.

De trainingsochtend:
Dinsdags druppelen de Walking Footballers van DAW binnen op D’n Heuvel. Zo ook Pieter, die je gezeten op zijn fiets met zijn witte kruin, meteen herkent. Lekker aanschuiven voor de koffie met iets lekkers want er is in deze groep
altijd wat te vieren, verjaardagen, gouden huwelijksfeesten of geboren kleinkinderen. Slappe klets, dorpsverhalen, lokale politiek, vraagprijzen van huizen en heel veel gekrakeel over Ajax en PSV. Ook Pieter doet daar graag volop aan mee want zoals hij in die beroerde Coronatijd meermaals meldde. “Ik mis het geklets en de ongein zo ontiegelijk en kan niet meer wachten om te beginnen”. Pieter is aanwezig want anders meldt hij zich keurig per telefoon af: “Met
Pieter, ik kan helaas niet mee doen omdat…….” Na de koffie is Pieter één van de eersten op het veld om al een balletje te trappen. Wanneer de training begint is Pieter het voorbeeld van de goede leerling, iets wat hij tijdens zijn
carrière als sportdocent en trainer ook eiste van zijn leerlingen en pupillen. Luisteren, aan afspraken houden en inzetten om individueel maar vooral ook als team iets te presteren, iets neer te zetten. Andere WF-deelnemers hebben
daar soms wat meer moeite mee wat Pieter de uitspraak ontlokte dat we een voorbeeld moesten nemen aan de kinderen van de BSO, die ook vaak present zijn op onze trainingsochtend en keurig hand in hand luisteren naar de juffen
en vol overgave aan hun werkjes beginnen.

Dat je als bijna 83-jarige nog zo kunt meespelen verraadt een enthousiast sportleven als actief voet- en volleyballer en gepassioneerd docent. Pieter is zeer fit voor zijn leeftijd en vooral technisch en tactisch sterk. Hij positioneert zich altijd zo dat hij aangespeeld kan worden en weet waar de bal naar toe moet. Wanneer dat dat niet goed lukt is hij zichtbaar boos op zichzelf, want een sportman wil winnen en scoren. En dat laatste gebeurt ook op de ochtend van 16 augustus. Uit een mooie aanval knalt Pieter een assist in één voetbeweging op fenomenale wijze in de touwen.

Niemand en zeker ook Pieter zelf niet kon vermoedden dat dit zijn laatste voetbalactie zou worden. De hersenbloeding die hem trof, daar kon hij niet van winnen en gelukkig voor hem en naasten heeft hij geen lijdensweg behoeven af
te leggen. Vaak hebben we onder en tegen elkaar gezegd te hopen ook nog zo te kunnen ballen als Pieter op zijn leeftijd, met zo veel plezier, gaan voor de winst, met inzet en genietend met in zijn geval jongere leeftijdsgenoten van sport.
Pieter bedankt voor jouw teamlidmaatschap op sportief en sociaal gebied!