• Gepubliceerd in Voetbalnieuws

Het zijn de weken voor de waarheid in kelder van de Kelderklasse van Das Zehnte. Met de Ja/Nee formulieren in het vizier, heeft de KNVB speciaal voor de moegestreden vedetten uit onze Selecao een speciaal en vooral laagdrempelig programma samengesteld. De aftrap van dat programma vond plaats in Nistelrode, waar het lokale 8e de vijand was. Hoewel de heenwedstrijd in Schaijk nog met 1-3 verloren ging, weefden de Weversrijkers er in het vervolg van de competitie niet veel meer van, dus dat bood zowaar perspectief. Na de meest cryptische yel sinds de nooit begrepen aanwijzingen van Napoleon, pal voordat hij rond 1800 een kruistocht van een ensemble Habsburgers in zijn nek zag springen, stonden we klaar voor de aftrap.

De gebrande legioenen van Das Zehnte begonnen gretig aan de wedstrijd. Bart Janssen, die voor het eerst in zijn leven een halve kop groter was dan zijn tegenstander, dacht op Suarezeske wijze een penalty te versieren, maar omdat zijn tegenstander met niet meer dan twee handen in zijn rug duwde, kreeg hij die niet. Toch lieten de oranje leeuwen hun flets blauwe opponenten niet meer uit hun klauwen ontsnappen. Ronaldinho van Hal, die er in de wetenschap dat hij maar een helft mee zou doen meer dan alles uitperste wat er in zat, rushte meerdere keren als een opgejaagde hazewindhond langs de zijlijn, om binnen het kwartier de al even Vlugge Japie te bedienen: 0-1!

Hevige paasemoties barstten los bij de coryfeeën van weleer, die het juichen al bijna verleerd waren. Na het daartoe bekijken van aflevering 3 van de LOI cursus ‘Juichen volgens Ratelband’ wilden de lieden van Das Zehnte zich weer op de wedstrijd concentreren, maar dat was net te laat om de snelste gelijkmaker in de geschiedenis van de Zesde Klasse te voorkomen: kinderlijk eenvoudig kon Hare Koninklijke Hoogheid het halve veld oversteken en direct vanaf de aftrap 1-1 aantekenen.

Das Zehnte anno 2023 laat zich door zo’n smetje niet meer uit het veld staan en al rap ging het verder met waar het mee bezig was: de boventoon voeren. Die strijdlust werd beloond, toen de bal niet veel later op de stip belandde, nadat een vijhand met uitgestrekte arm door de lucht zweefde en opzichtig hands maakte. Vlugge Japie was deze maandag op zijn paasbest en trok dankbaar en met de overtuiging van een afgetrainde Jehova de trekker over: 1-2! Dat de Nistelrodense veldspeler onder de lat de bal daarbij nog met zijn handen beroerde en de pingel bijna wist te stoppen, heeft voor dit verslag geen toegevoegde waarde en wordt daarom niet vermeld.

Ronaldinho was ondertussen nog altijd niet te stoppen en dreef de vijandelijke defensie met veel flair en een enorme drive tot wanhoop. Zelfs het missen van kansen ging met hem af met het grootst denkbare gemak. Na weer een vlotte en mooi uitgespeelde aanval bezorgde de Zeger het witte leder met zijn hemelsblauwe sokken bij oorlogsveteraan Willems, die met militaire precisie in de verre hoek de 1-3 tegen de touwen prikte. Die inzet werd beloond met de spontane oprichting van een nieuwe Fanclub, waarvan de voorzitter even later in zijn nek sprong. Dat kon Generaal Willems slechts in beperkte mate op prijs stellen, waarna hij zijn nieuwe wanna-BFF al rap een eindje in het rond slingerde.

Niet veel later leek zowaar de 1-4 in de maak, toen Mister Bookmaker als een warm mes door de vijandelijke linies sneed en het witte leder voor zijn suikeren rechter been zag opduiken. Aangezien een warm mes niet kan schieten, faalde hij vanaf rand 16-meter echter hopeloos. Nu hij al voeten in zijn schoenen had en geen ruimte meer had om er ook nog de moed in te laten zakken, zou Rob d’n Twedde even later toch loon naar werken krijgen. In twee instanties bezorgde Kapitein Fletsesok de bal voor het doel, waar Mister Bookmaker dankbaar binnen kon schuiven: 1-4! Voor Ronaldinho van Hal kwam dit overigens allemaal te laat, nu hij er wegens gebrek-aan-luchtverschijnselen al na 34 minuten besloot de brui aan te geven. De opluchting bij de thuisploeg was duidelijk zichtbaar en de luiers van de vijandelijke achterhoede konden eindelijk plaatsmaken voor voetbalbroeken. Halbzeit.

Het tweede bedrijf begon als een kabbelend bootje op een afgelegen meertje bij Tampere: er was geen ruk aan. Das Zehnte liet de teugels wat vieren en dat leidde zowaar tot de tweede grote kans voor de thuisploeg. Een niet te missen kopkans werd door een lynxische reflex met snoekduik van de Steef onschadelijk gemaakt, al was de rebound vervolgens alsnog niet te missen. Althans, normaal gesproken niet. De vijandelijke spits verhief het SanderOttensisme, de man die van een goal een kans maakt, tot godsdienst door de bal van dichtbij op statistisch niet te beredeneren wijze langs en/of over het doel te jagen.

Das Zehnte was weer wakker en in het vervolg van het duel kwam de ruime marge niet meer in gevaar. Zelfs de Burgt, die in de eerste helft met zijn lange ballen vooral duiven, konijnen en de pastoor aan het schrikken had gemaakt, kreeg het op zijn heupen. Met een afgemeten vrije trap slingerde hij de bal op de gegrijsde RikWillems-coupe van de Zeger, die de bal feilloos binnen knikte: 1-5! De eerste bookmakers pleegden op dat moment al nerveuze telefoontjes met de gokwaakhond van dienst, maar aanwijzingen voor omkoping zijn niet aangetroffen. Even later bonjourde de Burgt opnieuw een prima vrije trap de zestienmeter in, maar omdat de Zeger eerst zijn greywash haren uit zijn ogen moest wrijven, knikte hij deze keer voorlangs.

Nadat marechaussee Willems nog een onbesuisd en rode kaart waardig tikkie op zijn kuiten had gekregen vond de goed fluitende leidsman het mooi geweest. Onwennig stapten de maandagvoetballers van Das Zehnte daarna met drie punten van het veld. Een mooi paascadeau voor onze trouwe supporters Theo en Gerda, die het gemiddeld aantal punten per wedstrijden over de afgelopen twee seizoen met stip omhoog zagen schieten.