• Gepubliceerd in Voetbalnieuws
Na een korte en vooral koude winterstop stond de terugwedstrijd van de eerste speelronde op het programma. Waar de eerste wedstrijd voornamelijk nog in het teken stond van de voorbereiding en er twee elftallen tegenover elkaar stonden op d’n heuvel die na een goed uur spelen beide niet genoeg kracht meer hadden om de ander te kunnen overtuigen dat zij de punten meenamen naar de kantine bleef het bij een gelijkspelletje. Gezien de stand op de lijst was het dan ook van belang dat er een overwinning uit het vuur werd gesleept. Zodat de druk op Olympia, de huidige lijstaanvoerder, zou opwaarderen. Hetzelfde gelde overigens voor de gastheren uit Volkel die één enkel puntje onder ’t tweede stonden vermeld op de ranglijst. Kortom een belangrijke wedstrijd meteen na de vorst.
 
Na een periode waarin weinig getraind kon worden begonnen twee teams rustig aan de wedstrijd. Beide aftastend en kijkend naar wat de tegenstander zou willen. Een conclusie was al snel te trekken vandaag want beide teams wilden aanvankelijk zo min mogelijk weggeven achterin. Echter nam DAW dan toch het heft in handen en de eerste kans werd genoteerd in de tiende minuut, waar het cijfer negen tussen de twee nullen op het bord stond. Dit was meteen een grote mogelijkheid voor Geert die in eerste instantie met het nodige geluk de bal meekreeg en toen nog twee verdedigers het bos instuurde zodat hij oog in oog met de keeper kwam te staan. Vanuit een lastige hoek, waarbij de zeer betrouwbare doelman van Volkel zijn doel goed verkleinde strandde de eerste serieuze doelpoging van de wedstrijd. De tien minuten daarna leek de wedstrijd echt te gaan beginnen en leken de rood-witten ook uit hun schulp te kruipen wat leidde tot hun enige mogelijkheid in het eerste half uur in hun thuiswedstrijd. Na een drietal wat kleinere kansen van wederom Geert, Devi en Peter kwam er een corner aan voor de oranjehemden. Langs de lijn werd door de trouw meegereisde supporters de naam van onze magneet geroepen. Zoals altijd kwam ook deze corner weer op het hoofd van Wilmar die op de dwarsligger knikte buiten het bereik van de slecht uitgekomen keeper, vermoed ik, want na de bouncer via de lat was het de topschutter die de bal uiterst beheerst over het witte krijt tegen de touwen werkte. De voorsprong was na ongeveer een half uurtje spelen een feit. Het spelbeeld veranderde nauwelijks, maar de Volkelianen probeerden achterin verder van hun doel af te gaan spelen. Dit leidde in de 41e minuut direct tot een doelpunt vanuit een met enig fortuin meegekregen bal die vanaf een metertje of dertig in de kruising werd gejagen. Logischerwijs waren de gastheren blij met het enigszins gelukkige doelpunt dat de beste jongeman normaal langs het vangnet schiet. Gelukkig gingen beide teams niet bij pakken neer zitten, maar ging DAW weer opzoek naar de overwinning/voorsprong/drie punten. Helaas haalde dit tot rust niet veel meer uit op een enkele doelpoging van wederom Geert.
 
Na de rust waarin de stand gelijk was gebleven werd de druk op de Volkelse doel lichtelijk vergroot. Dit leidde tot vele kansen en enkele grote mogelijkheden. Echter werden deze op verscheidene manieren deskundig om zeep geholpen en was voornamelijk de spanning wie de winnende goal ging maken die zorgde voor het plezierige kijken naar een wedstrijd van twee vrijwel gelijkwaardige teams. Echter was het wel het oranje dat het overwicht had voornamelijk via de flanken waar de Volkelse elf toch echt te kort kwam. Om dit uit te drukken in een verschil met een doelpunt moest er nog even gewacht worden tot de zeven en zestigste minuut. Na een toegekende vrije trap van de uitstekend fluitende leidsman uit Volkel na twee grove charges van de rood-witte defensie werd de bal door Jeroen voor de pot gegooid en was het wederom de commando die nu voor de doelman langs ging en de bal tegen zich aangeslagen kreeg van de goalie. Natuurlijk verdween ook deze bal weer in het doel. De voorsprong was een feit en er werd gezocht na de bevrijdende 3-1 voorsprong, maar dit wilde niet zo vlotten. Aan het creëren van kansen lag het niet, want na een prachtig uitgevoerde aanval vanaf de rechterkant werd de bal door Peter teruggelegd op de zestien meter waar RobA in kwam lopen en deskundig overstapte en zorgde dat RobV in stelling werd gebracht deze schoot het leder snoeihard tegen de touwen helaas die van het vangnet. In de slotminuten was het nog even billenknijpen voor ’t tweede maar de vrije trap werd elegant gepareerd door Stefan en sleepte hiermee met ruim vijf minuten blessuretijd de overwinning  binnen.
 
Kortom een zeer goede uitleg zeker met het oog op de overige uitslagen.  
Tagged under Senioren