DAW 2 en the battle of Mill
- Geschreven door Martijn de Graauw
- Gepubliceerd in Voetbalnieuws
Met nog enkele wedstrijden te gaan had ’t tweede nog steeds alles in eigen hand en hoefde eigenlijk alleen de drie punten opgehaald te worden in Mill. Dit zou niet zo een, twee, drie gaan, want de voetballers van het tweede elftal van Juliana zijn goed uit de winter gekomen.
Vanaf het begin werd er goed gestart door de heren in het oranje, de tegenstander werd ver van het doel gehouden en de achterhoede van de blauwhemden hadden hun handen vol aan de Schaijkse aanval. Echter veel kansen kwamen er voor beide elftallen niet in de eerste speelhelft. Gelukkig wist de man in vorm, kapstok van beroep, zich vrij te maken van zijn hijger in de nek. En met een zondagsschot knalde hij de bal tegen de touwen. Een mooie, vroege een tegen nul voorsprong. De Schaijkse formatie zat in een zetel. Verder gebeurde er niet veel en het enige wat de tegenstander produceerde was een vrije trap die nog net werd opgevangen door de ballenvanger.
Na rust kantelde de wedstrijd volledig. Met een scheidsrechter die volledig de weg kwijt was kwam de defensie van DAW onder druk te staan. Het leidde niet tot gevaarlijke momenten. Want rond de tachtigste minuut kwam er een eerste schot op doel van de blauwen. Maar dit was appeltje eitje voor Stefan. De voorsprong werd vol gehouden tot minuut negentig, maar dat was niet voldoende. Want na een serie corners, waarbij de volledige Millse luchtmacht de zestien meter bestormde, was het niet raak maar toch een doelpunt aldus de referee.
In een faire wedstrijd met over een weer wat kleine (zeker geen gemene) overtredingen kon de scheidsrechter niet zijn stempel drukken en wilde naar aller waarschijnlijkheid even laten zien dat hij ook op het veld stond. Want de speler van Juliana Mill, ben even zijn naam kwijt, kopte richting het doel. Echter kwam de bal niet door de Schaijkse muur. De bal veranderde van richting en kwam tegen de onderkant van de lat en kwam terug het veld in. Vervolgens werd de bal hard, hoog en ver weg getrapt, waarop de scheidsrechter floot. Iedereen keek de leidsman aan en hij wees naar de middenstip. Volgens de scheidsrechter die op de achterlijn en zag dat de bal achter de lijn is geweest. Waar vele scheidsrechters dingen over het hoofd zien, omdat niet altijd alles alleen bijgehouden kan worden, wat natuurlijk frustrerend is, maar wel menselijk, sloeg dit alles. Minimaal een halve meter voor de lijn kwam de bal terug het veld in (wat na de wedstrijd ook door de tegenstanders werd beaamt), maar de leidsman was niet meer voor rede vatbaar.
Het kon niet lang meer duren en aan een punt had ’t tweede ook niets en zo ging men in een alles of niets poging toch nog op zoek naar de overwinning. Echter besloot het lot anders en prikte zij er nog één bij. Natuurlijk floot de eigenaardige man in het zwart direct en professioneel af. ’t Tweede is nu afhankelijk van deze zelfde tegenstander, want volgende week is DAW 2 vrij en speelt Mill tegen Boxmeer
Vanaf het begin werd er goed gestart door de heren in het oranje, de tegenstander werd ver van het doel gehouden en de achterhoede van de blauwhemden hadden hun handen vol aan de Schaijkse aanval. Echter veel kansen kwamen er voor beide elftallen niet in de eerste speelhelft. Gelukkig wist de man in vorm, kapstok van beroep, zich vrij te maken van zijn hijger in de nek. En met een zondagsschot knalde hij de bal tegen de touwen. Een mooie, vroege een tegen nul voorsprong. De Schaijkse formatie zat in een zetel. Verder gebeurde er niet veel en het enige wat de tegenstander produceerde was een vrije trap die nog net werd opgevangen door de ballenvanger.
Na rust kantelde de wedstrijd volledig. Met een scheidsrechter die volledig de weg kwijt was kwam de defensie van DAW onder druk te staan. Het leidde niet tot gevaarlijke momenten. Want rond de tachtigste minuut kwam er een eerste schot op doel van de blauwen. Maar dit was appeltje eitje voor Stefan. De voorsprong werd vol gehouden tot minuut negentig, maar dat was niet voldoende. Want na een serie corners, waarbij de volledige Millse luchtmacht de zestien meter bestormde, was het niet raak maar toch een doelpunt aldus de referee.
In een faire wedstrijd met over een weer wat kleine (zeker geen gemene) overtredingen kon de scheidsrechter niet zijn stempel drukken en wilde naar aller waarschijnlijkheid even laten zien dat hij ook op het veld stond. Want de speler van Juliana Mill, ben even zijn naam kwijt, kopte richting het doel. Echter kwam de bal niet door de Schaijkse muur. De bal veranderde van richting en kwam tegen de onderkant van de lat en kwam terug het veld in. Vervolgens werd de bal hard, hoog en ver weg getrapt, waarop de scheidsrechter floot. Iedereen keek de leidsman aan en hij wees naar de middenstip. Volgens de scheidsrechter die op de achterlijn en zag dat de bal achter de lijn is geweest. Waar vele scheidsrechters dingen over het hoofd zien, omdat niet altijd alles alleen bijgehouden kan worden, wat natuurlijk frustrerend is, maar wel menselijk, sloeg dit alles. Minimaal een halve meter voor de lijn kwam de bal terug het veld in (wat na de wedstrijd ook door de tegenstanders werd beaamt), maar de leidsman was niet meer voor rede vatbaar.
Het kon niet lang meer duren en aan een punt had ’t tweede ook niets en zo ging men in een alles of niets poging toch nog op zoek naar de overwinning. Echter besloot het lot anders en prikte zij er nog één bij. Natuurlijk floot de eigenaardige man in het zwart direct en professioneel af. ’t Tweede is nu afhankelijk van deze zelfde tegenstander, want volgende week is DAW 2 vrij en speelt Mill tegen Boxmeer