• Gepubliceerd in Voetbalnieuws
Idyllisch, pittoresk, aandoenlijk, polderrijk of net wat je het ook wilt noemen: de weg naar Lith was prachtig en zorgde voor veel inspiratie en een enkel eufemisme. Na een rondrit door de lokale Wingerd en ’t Erf kwamen we uiteindelijk aan bij NLC, waar DAW 4 het op mocht nemen tegen het tweede.
 
Enkele minuten voor aanvang van de wedstrijd waren de koeien, paarden, schildpadden en kamelen van veld 2 afgejaagd, zodat het duel op de knollentuin kon beginnen. Nauwelijks onderweg maakte NLC 2 al rap kennis met onze mister Hollywood, FC Dylan. Dylan stoomde op over de linkerflank, kapte met een handige voetbeweging zijn hopeloze tegenstander uit en haalde kort doch vernietigend uit in de korte hoek, 0-1! De gastheren bleken weinig in te brengen te hebben tegen de ongetemde oranje leeuwen, die gedreven en fanatiek op alle plekken van het veld de duels wonnen. Niet veel later kwam DAW 4 nog wat steviger in het zadel te zitten, toen de Guusman slim de bal wegtikte voor het in schoppende toestand verkerende verdedigersbeen van NLC: penalty! Kay van Son troefde mister Hollywood af in de strijd om de bal en prikte beheerst de 0-2 binnen. Niet veel later bewees de scheids rijp te zijn voor een bezoek aan Specsavers, toen hij een bijna vangbal van een NLC-zijde niet opnieuw bestrafte met een penalty. Van NLC 2 was intussen weinig te duchten, op wat vrije trappen op gevaarlijke plaatsen na. Daar gingen ze echter in lijn met het vertoonde spel mee om: het leek nergens op. DAW 4 zou de netten voor rust nog een keer doen bollen en wederom was het Dylan Bens, die vanaf rechts hard en zuiver in de verre hoek een gaatje vond: 0-3! Het doelpuntengemiddelde kwam daarmee op 7 goals in 135 minuten, aldus mathematicus Kay van Son tijdens de thee. Die overigens smaakte alsof hij rechtstreeks uit de frituurpan getrokken was.
 
In de tweede helft deed DAW 4 exact wat je met een 0-3 tussenstand wilt voorkomen: snel een tegengoal weggeven. Na een perfect op de bal en een beetje op een been uitgevoerde verdedigende actie van Ton Reijnen wees de kolderieke leidsman met strakke hand naar de stip. Het stoppen van de penalty was aan gelegenheidsdoelman Ralf Albers helaas net niet besteed. We wilden hem het ook niet aandoen om nu opeens wel de 0 te moeten houden. NLC deed daarna precies wat je na een snelle 1-3 wilt voorkomen: het gaf meteen weer een goal weg. Na een goede actie van Circus Bens werd Kay van Son gevonden, die besloot om zijn vrijstaande en luidkeels roepende medespeler aan linkerzijde te negeren en de bal via de binnenkant van de paal binnen te werken: 1-4! Alle duiven, meeuwen, arenden en ander gevogelte zijn na deze aanval voor de komende vier maanden naar elders verkast. De wedstrijd was daarmee definitief gelopen en verder gebeurde er niet veel meer. Wel moest DAW het laatste kwartier met tien man verder, omdat FC Hollywood fysiek niet meer gewend bleek te zijn aan het spelen van 90 minuten. De wedstrijd werd er daardoor geen moment spannender van. Verder nog het vermelden waard is dat Ralf bijna zijn rug brak bij het ultiem overdrijven van een mooie showduik, dat de nummer 6 van de tegenstanders ongeveer de minst snuggere tegenstander uit de competitie is gebleken (na het halve team van Cito), dat de kantine met een raar bonnetjessysteem werkt waarbij broodje gehaktbal 499 opgevolgd wordt door broodje gehaktbal 2 en waarbij er een heuse DJ is opgetrommeld, dat het tolpoortje bij de ingang eruit ziet als een treurige skihut en tenslotte dat ook de terugweg erg rustgevend en inspirerend was, mede doordat we nog even kort door het prachtige nabijgelegen Cheveux zijn gereden.
 
Doelpunten: 0-1 Dylan Bens (3e), 0-2 Kay van Son (13e/pen), 0-3 Dylan Bens (37e), 1-3 NLC (49e), 1-4 Kay van Son (55e).
Tagged under Senioren