Wie legt wie op de pijnbank...?

Venhorst…….
Al enkele jaren voor ons een graag geziene tegenstander. Lekker voetballend, sportief en strijdbaar. We zijn altijd behoorlijk aan elkaar gewaagd. Dat was zaterdag ook echt niet anders. Met slechts 14 spelers tot onze beschikking, waarvan 2 keepers is het even ‘husselen’ met de opstelling, maar uiteindelijk hadden we het toch voor elkaar. Met Antwan na 5 weken blessureleed weer eens onder de lat en Gertjan, die ook vanwege een blessure al meer dan een half jaar geen wedstrijd meer had gespeeld, begonnen we vol goede moed aan de wedstrijd.

Maar al snel werd duidelijk dat Venhorst zich niet vrijwillig naar de slachtbank liet leiden. In de eerste 20 minuten waren de beste kansen voor Venhorst, maar werd er goed verdedigd en stond Antwan meerdere malen zijn mannetje. Met enkele goede reddingen hield hij de nul op het bord. Aan de andere kant bleven we zelf ook steeds geloven in een goede afloop, want we zochten zelf ook fanatiek naar de openingsgoal. En juist nadat Venhorst een reeks van kansen had gemist, was daar voor ons de 1-0.
Een mooie aanval werd afgesloten door een individuele actie van Michiel die een strak schot losliet op de boomlange keeper van Venhorst. Deze kreeg de bal niet onder controle waarna Marcel vrij in kon schieten.
Hierna leken we steeds beter in de wedstrijd te komen en keerden de kansen. Venhorst probeerde nog wel maar kreeg steeds minder grip op ons spel en het was na een splijtende pass van Johan dat Michiel in een counter de 2-0 in kon schieten. Een knappe goal want de bal paste precies tussen de keeper en de paal. Dit was waar we naar op zoek waren en een ideale ruststand. Maar venhorst rechtte de rug en zette nogmaals aan om het ons moeilijk te maken. En een minuutje voor rust was daar heel verrassend, maar zeker niet onverdiend de 2-1. Met deze nieuwe stand mochten we direct gaan rusten en even de puntjes op de i gaan zetten. In de rust 1 omzetting qua wissel: Kees verliet het strijdperk met een lichte enkelblessure en paul nam zijn plaats in. Tactische omzettingen: Bert werd linksbuiten, Dre mid-mid, Mark linkshalf en Marcel rechtshalf. Een hele puzzel zo leek het, maar het bleek de oplossing van ons onderbezette middenveld. Al na 1 minuut lag de 3-1 in het netje. Na een snelle aanval over diverse schijven was het Michiel die net lang genoeg wachtte totdat Gertjan inschoof. Met een bekeken schot in de linker-onderhoek liet hij de doelman kansloos en zette ons op een comfortabele voorsprong. Vanaf deze goal kwam Venhorst nog maar mondjesmaat in het verhaal voor. Met enkele counters probeerden ze ons nog wel te verrassen, maar we stonden goed en gaven weinig weg. Het werd tijd om onze voorsprong verder uit te bouwen en ondanks dat er links en rechts nogal wat kansen om zeep geholpen werden, hadden we deze keer wel een scherpschutter in ons midden. Michiel strafte eerst op eenvoudige wijze een verdedigingsfout af door de bal te onderscheppen en beheerst af te werken. Dit betekende de 4-1. En even voor tijd maakte hij ook nog de 5-1 door vanuit een heel moeilijke hoek de bal wederom precies tussen paal en doelman in te schieten.
 
5-1 lijkt een walk-over, maar de complimenten gaan toch ook uit naar Venhorst. Zij maakten er vanaf het begin een spannende pot van en hadden zeker in de eerste helft wat pech met het afronden. Maar wat vorige week voor ons gold tegen Blauw-geel was nu hun deel; als je zelf niet scoort, maakt de tegenstander ze wel……
 
Volgend weekend zijn we vrij, de week daarop mogen we weer eens een uitwedstrijd spelen.
Tot dan!