Daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaar istie weer! Net voordat het gemis ondragelijk werd en vlak voor de komst van de Sinterheiligman is de wederopstanding kompleet: Das Tormachien ist zuruch! Deze keer met een fris kapsel, fijne verhalen een een –zo mogelijk– nog groter ego dan voorheen heeft ieders favoriete blonde Torjager de pen weer ter hand genomen. Ditmaal om de kraker in de KNVB-beker te verslaan: DAW 5 (a.k.a.: Los Galacticos, Die Männer Der Kuijper, The Orange-White Machine, Boys From Da Hood) – Berghem Sport 3 (a.k.a: Mindere Goden, Het Schaep Met De 3 Poten, Nog Nat Achter De Oren).

 

 

Zondagochtend kwart voor 11 en ondertekende denderde vanuit Eindhoven richting Schaijk.
De A50 en de -inmiddels welbekende- blauwe Atoz vormden het decor voor een one-man-karaoke-festijn wat zijn weerga niet kende. Ook werden de, toevallig gevonden mandarijntjes met grote vreugde gepeld en verorberd. Dit alles om maar wakker en tussen de -door Rijkswaterstaat aangelegde lijnen- te blijven. Toen het slagveld van oranje schilfers drastische proporties aan begon te nemen reed Das Tormachien de gemeente Landerd binnen. Nog even het laatste couplet van Chuck Berry mee schreeuwen en hop, de kantine in. Een zondevloed van treurige gezichtjes vulde de eens zo amusante recreatieruimte van DAW. ‘Vanwaar deze somberheid?’, hoor ik de liergierige lezer denken. Nou, vele voetballertjes waren vandaag veel te vroeg uit bed gekomen om vervolgens te horen te krijgen dat de wedstrijd waarvoor ze de avond van te voren hun tas hadden ingepakt, niet door ging. Iets wat natuurlijk volsagen ondenkbaar is in een wereld van Twitter, Facebook, Hyves en postduiven. Maar bij DAW ligt de focus duidelijk meer op de muntenverkoop dan de interne communicatie.

 

Anyhoe; door de massale aflassingen had Opperstormbahnfuhrer Rob ‘Kan niet bij de PVV aangezien zijn ‘standpunt’ te groot is om door een brievenbus te pissen’ Kuijpers keus uit een grote groep fanatieke honden die wel eens een potje met het fabelachtige 5de mee wilde voetballen. En zo geschiedde dat ik tijdens de afmars naar kleedlokaal 12 de gezichten van Ricky van ‘De man leest nooit een’ Boekel, Ton ‘Woont niet aan de Maas maar aan de’ Reijnen en Dylan ‘Oh, Lord! Would you buy me a Mercedes’ Bens spotte. En alsof dat allemaal nog niet genoeg was leen-keeper Antoine van Ras ook toegevoegd aan de selectie. Dat het een gezellige voetbalmiddag zou gaan worden, stond buiten kijf.

 

Onder leiding van Scheids/Verslagmeister/Quizmaster Jan Janssen traden de 21 kleumende mieten en ik aan op veld 4. Aanvankelijk zouden wij deze seizoensbepalende wedstrijd op het –door ons zeer geliefde– kunstgrasveld mogen spelen, maar omdat er bij DAW 2 meer mensen met de achternamen Appelhof en/of Van Son in de selectie staan werden wij verbannen naar het knikkerveld van Landerd, het acne-podium van Schaijk ofwel Veld 4. Na enkele minuten spelen was het al duidelijk dat DAW vandaag niets te duchten had van de jonkies uit Berghem. Men hoefde de tong maar uit te steken of een keer onverwachts ‘Boe’ te roepen en het balbezit was weer in Schaijkse handen. Een doelpunt kon dus ook niet lang uitblijven. Nick ‘Smikkel’ van Leeuwen wist met een droge ploffert de brilscore om te buigen in een voorsprong voor DAW. Niet lang daarna was het aan Dylan ‘Coulant en galant’ Bens om na een vermeende vuistslag ten aarde te vallen binnen de 16. Ondanks het goede argument van de Berghem Sport laatste-man: “Ik heb bij hem op school gezeten, toen was het ook al een vreil-menneke”, besloot Jan ‘Best ref evvvveeerrrr’ Janssen om de bal op de stip te leggen. Dhr. Bens zelf was het die de bal koelbloedig binnenschoof en na 15 minuten spelen zat het 5de dus al op winstkoers. Op aangeven van eerder vernoemde penalty-koning was het de beurt aan Ricky ‘Hart voor de club, hard voor de meid’ van Boekel om ook zijn duit in het welbekende zakje te doen. En niet vlak daarna was het leenspits en bedaarde jongvolwassene: Dylan Bens de van de 3-0, 4-0 maakte. Het twijfelachtige schot van Ricky werd vakkundig omgezet in een assist et viola: doorgebekerd. Het feest was overigens nog niet afgelopen, sterker nog: de 1e helft was nog durerende. (Zo vvdaw.nl, kun je mooi vertellen dat er een nieuw werkwoord de wereld is ingekomen middels jullie online-portaal voor de voetballiefhebber).

 

Voor het rustsignaal klonk voltrok zich nog een magisch moment op het zompige moerasland. De verloren zoon, die vrouwen versierd met pick-up-lines als: “Hoe veel weegt een ijsbeer? -Genoeg om het ijs te breken…” en meer kennis van de wereld heeft dan David Attenborough, Steven Hawking, Ban Ki-moon en John Lamers samen, mocht zijn openingstreffer van het seizoen maken. De mensen die erbij geweest zijn kunnen met het verhaal alleen al rijker worden dan de volledige sponsorcommissie bij elkaar en zij die het nu pas lezen zullen zich vereerd voelen een DAW-account te hebben. (Er vanuit gaande dat de censuurcommissie dit verslag nooit of te never aan het grote publiek tentoon zal stellen)

Na een listige pass van Nick ‘En met z’n alle!’ van Leeuwen kwam de bal al bogend aan bij de enige echte DAW 5 spits. Met zijn arendsoog schatte hij in dat de laatste man van Berghem de bal verkeerd in zou schatten (fijne zinsopbouw). En daar stond hij dan, oog in oog met de keeper (die overigens te ver voor zijn goal stond). Na de bal 1x gestuiterd te laten hebben volgde er een subtiele voetbeweging en met binnenkant van zijn linkervoet lepelde de topschutter de bal over de doelman heen. Alvorens de bal het doel in ging toucheerde deze eerst de grond en de onderkant van de lat. Nu ik er aan denk was dit waarschijnlijk het meest poëtische moment ooit op de Schaijkse velden. Toegegeven, vandaag waren er al wat kleine kansjes om zeep geholpen door de Duitste boswachter in opleiding, maar dat mocht de pret niet drukken. Onderweg naar het kleedlokaal was het voor Das Tormachien maar lastig om zich een weg te banen door de vele uitgestoken handen en uitzinnige fans, maar de thee smaakte er niet minder om.

 

De tweede helft was, zoals men dat in de voetballerij zo mooi kan noemen, een formaliteit.  Supersub Ton Reijnen maakte zijn opwachting en zo ook Nicky ‘Kop en adem als een aangereden krop sla vandaag’ Lukassen. Dhr. Bens had nog arbeidsverplichtingen op deze koude zondagmiddag en voor Ruud ‘Matje in z’n nek maar laat zelden over zich lopen’ van der Linden was het tijd om de vlaggenstok ter hand te nemen. DAW denderde gewoon met hetzelfde aantal knopen door en binnen 5 minuten voetballen stond het 6-0. Ditmaal mocht scout Ralf ‘Nog nooit zo in zijn nopjes geweest als bij het verkrijgen van een GRATIS zakje chips in de kantine die dag’ Visschers zijn naam op het wedstrijdformulier schrijven. Na een zeer bekeken hakbal van Das Tormachien, die door het hoogteverschil met de Canadese Rocky’s lucht voor 10 had deze match, schoof de geroutineerde spits de bal feilloos achter de gebeten hond van vandaag: Keepert van Berghem Sport.

Ook de 7-0 zou voortvloeien uit een pass van de Duitse alleskunner. Ditmaal was Ricky ‘Woont in Schaijk maar heeft waarschijnlijk voorouders’ van Boekel de geluksbal die maar tegen de varkensblaas aan hoefde te lopen.

Om de Berghemse jongelingen niet volledig in mineur naar huis te laten gaan mochten zij ook 2x scoren. Afgezien van deze weggevertjes stond de Schaijkse defensie vandaag als een huis. Onder leiding van Hans ‘Donald’ Heurkens wist de laatste linie van DAW de angel uit iedere Berghemse aanval te halen. Met een eindstand van 7-2 profileert DAW 5 zich als een geduchte bekerkandidaat. Hopelijk kan Rob Kuijpers tijdens de ¼-finale weer beschikken over Niels ‘Houdt zo veel van het team dat hij er een aardige roaming-rekening voor over heeft’ Visschers (vakantie/scoutweekend in Antwerpen), Ralf ‘Ouwe- en ook zieverklont’ Albers (Schilderwerkzaamheden en/of koelkastreparatie) en Mark ‘Beslist….. vaak de wedstrijd’ van den Boogeart (ziekte van Lupke). In de kantine was het, in tegenstelling tot de deprimerende stemming daarvoor, zeer gezellig en de Apfelcorn was een heerlijke afsluiter op een puike voetbalzondag. Leenspelers, nogmaals bedankt!

Später,

Das Tormachien
Tagged under Senioren