Strijdend Das Neunte sleept driepunter uit Nistelrodes vuur
- Geschreven door Ton Reijnen
- Categorie: Voetbalnieuws
- Hits: 181
Na de kleine thuisnederlaag tegen Nulandia 9 van verleden weekend, mochten de lui(e)paarden van Das Neunte zich in het laatste duel voor de winterstop revancheren tegen het op zeven na beste van Nistelrode: Prinses Irene 8. Als ware zij Vrouwe Irene zelf, hulden de Nistelrodenaars zich voor deze gelegenheid in het maagdelijk wit van De Koninklijken, waar gelukkig ook elke vage vergelijking met Real Madrid meteen ophield. Hoewel: zowel Prinses Irene 8 als Real Madrid speelden nog nooit tegen de veteranen van VV Aengwirden uit Tjalleberd.
De witte Nistelroders zouden in vorm moeten zijn, getuige hun 1-9 overwinning bij NLC, één week eerder. Dat, in combinatie met het zorgelijk gemiddeld aantal tegengoals van Das Neunte, deed de veldenplanner van Prinses Irene lachend besluiten om voor ons potje ruim baan te schenken aan toeschouwers van de thuisploeg: we mochten op het hoofdveld. Een wetenschappelijke proeftuin van zo’n 48 bij 97 meter, waarop in de loop der jaren pijnlijk zichtbaar is geworden dat de CO2-uitstoot van een snelweg zelfs de vitaliteit van een kunstgrasveld weet uit te roeien.
Een klein half uur nadat we door de zevende shoarmasoep-ruft van onze tijdelijke kiepert de warming-up in gejaagd waren, liet een tot scheidsrechter omgeklede speler van de thuisploeg de bal rollen. Al snel bleek dat het gretig tierende Das Neunte vandaag niet onder deed voor zijn vijand. Na de stormachtige vertoning van Ronnie ‘Reagan’ van Hal tijdens onze uitwedstrijd vorig seizoen, liet de thuisploeg het eerste kwartier van deze editie speciaal een driedubbele dekking voor hem uitrukken. Zo ontstond er op de rechterflank keer op keer ruimte voor rushes van Yuri ‘BP’ Ketelaars en Dave ‘Roelvink’ Spierings. Dat laatste kwam de Nistelroders duur te staan, want met een heuse ‘zweefdeef’ – een volmaakte paring van een mislukte voorzet en een geniale lob in de verre hoek – zette Dave Das Neunte op voorsprong: 0-1!
De thuisploeg stelde daar op een laf afstandsschotje na maar weinig tegenover, totdat de scheids een overduidelijke overtreding van een teamgenoot maar door de vingers zag, uit angst om tijdens het douchen het zeepje op te moeten raken. Zelfs D’n Zeger en een perfect ingetrapte kokkieloze Peppie konden vervolgens niet voorkomen dat de withemden uit de daarop volgende aanval de 1-1 tegen de touwen werkten. Met een zure nasmaak trokken de krijgers van Das Neunte zich dan ook terug in de catacomben: Halbzeit.
In de tweede helft vlogen de Schaijkse ledematen in de rondte, door een rond stierende uitdeler, zonder bijbehorend incasseringsvermogen. Na een Senegalese charge op de net ingevallen Mister Bookmaker leek de scheids hem dan eindelijk de eerste kaart van de wedstrijd te trekken, totdat elke angel uit de geloofwaardigheid van het Schaijks protest werd gehaald, met de stelling dat het onderuit geschoffelde slachtoffer een dag later weer zou moeten werken, terwijl een eenvoudige blik op Linked-In anders uitwees.
De wedstrijd had daarna in alles het niveau van een wedstrijd in de onderste regionen van de Zesde Klasse. Vier keer naar de goede kleur spelen bleek voor beide ploegen een stevige uitdaging op deze verguisde puinmat. Tot fatsoenlijke aanvallen kwam Das Neunte nauwelijks nog, maar gelukkig kreeg onze Notaris het nog één keer op zijn heupen. Nadat de vijandelijke doelman een vernietigende pegel van Robinho Reijnen los moest laten door het welhaast weg schroeien van zijn handschoenen, volgde een echte Zesde Klasse thriller. Daarbij passeerde Robin ‘the Fox’ Vos in de rebound eerst vakkundig de doelman, om daarna kunstig en tot ieders verbazing de bal alsnog tegen de paal te lopen, om dáárna tot elke Schaijkse opluchting – en met name die van Robin zelf – alsnog vernietigend raak te rossen: 1-2! Bij gebrek aan een Evert ten Napel zorgde hij daarbij zelf trouwens voor het spannende Radio 1 – Langs de Lijncommentaar. Het voltallig uitpubliek stond ondertussen al met tweeën en een uitgerold spandoek op de banken.
Het restant van de wedstrijd stond voor Das Neunte alleen nog in het teken van het hoog, wijd en diep weg rossen van het witte leder, om zo telkens dichter en dichter tot het laatste fluitsignaal te geraken. Ook Geert Henrie ‘Luton Town’ van Hal probeerde op de meest bijzondere manieren tijd te winnen, onder meer door een fraaie lange bal op een passerende Scania vrachtwagen. Daardoor schoot de scheids zodanig in de slappe lach, dat hij onbedoeld drie keer op zijn fluit blies. Daarmee was de verdubbeling van het puntenaantal van Das Neunte in het zicht van de kerstboom een feit.